میهن فایل

بررسی باطری های ni-mh و ni-cd

اصولاً وقتي صحبت از باتري‌هاي با اندازه استاندارد مي‌شود، بلافاصله به ياد باتري‌هاي قلمي و نيم‌قلمي يا اگر بخواهيم دقيق‌تر باشيم، اندازه‌هاي AA و AAA مي‌افتيم. اساساً سه فرم سيلندري، دگمه‌اي و كتابي (يا بلوكي) براي باتري‌هاي استاندارد وجود دارد. انواع دگمه‌اي در ابزارهاي كوچك مانند ساعت‌هاي مچي و ماشين حساب‌هاي جيبي كاربرد فراوان دارند. باتري‌هاي كتابي 9 ولتي در تجهيزات كنترل از راه دور و برخي مصارف خاص كاربرد دارند و انواع سيلندري كه متداولترين نوع مي‌باشند در طيف وسيعي از تجهيزات الكتريكي از ساعت‌هاي ديواري و چراغ قوه‌ها گرفته تا پخش‌كننده‌هاي 3 MP و دوربين‌هاي ديجيتالي به كارگرفته مي‌شوند .

به لحاظ فناوري به كارگرفته شده، سه گونه اصلي از باتري‌هاي قابل شارژ در دسترس هستند :

1) باتري‌هاي ليتيوميون (Li-Ion)

2) باتري‌هاي نيكل كادميوم (NiCd)

3) باتري‌هاي نيكل متال هيبرید (NiMH)

باتري‌هاي قابل شارژ استاندارد، عموماً از نوع NiCd يا NiMH مي باشند. انواع NiMH به دلايل مزاياي آشكار، به سرعت در حال گسترش و جايگزيني با انواع قديمي‌تر NiCd مي‌باشند. انواع LiIon كه داراي بهترين نسبت كارآيي به وزن مي‌باشند، به دليل گران بودن در موارد خاص همچون تلفن‌هاي همراه و كامپيوترهاي كيفي كاربرد دارند. ولتاژ باطري‌هاي سيلندري‌شكل عموماً برابر با 1.5 ولت مي‌باشد كه در انواع قابل شارژ NiCd و NiMH كمي كمتر از اين مقدار و برابر با 2/1 ولت است، از طرفي وزن انواع قابل شارژ بين 30 تا 40 درصد بيشتر است.در حال حاضر اولين گزينه براي هر خريدار در انتخاب يك باتري قابل شارژ، انوع NiMH مي‌باشد، كما اين‌كه از حدود پنج سال گذشته فرآيند جايگزيني اين گونه با انواع قديمي‌تر ‌ NiCd آغاز گرديده است. باتري‌هاي NiMH داراي مزاياي بسياري هستند كه در ادامه به برخي از مهمترين آن‌ها اشاره مي كنيم :